Üstesinden gelmek değil asıl amaç tohum ekmek

Bende bilirim yaşamak için yeter bir sokum ekmek

Asıl erdem kazançta değil karnın açken tokum demek

Dostum kelek yaptı dedim ki sana temiz soluk gerek

Kopuk yelekte düğme def karizman öldü bak

Ben doğarken çıplaktım lan ne karizması çöl bu kalp

Dört duvar bir de Allah şahidim gittiğim yön tuzak

Anlatmak istediğim şu tüm ışıkların söndü yak

Gözü yaş bu kalemin tek bi yöne gider bu kelime

Bir nefesle gider ömür acep bir daha döner mi eline

Gir siperine gir şeytanın mermisi köz duman

En büyük şerefsiz değil midir ki bunu görüpte göz yuman

Nasıl desin def sana ölsün kendi derdiyle

Söyle kaç gün yaşarsın ki sen göğsündeki mermiyle

Ve kaç deprem daha ayakta tutar seni bu direkler

Unutma koparsa bir gün yaşar çiçekler

VERSE 2 :

Üstesinden gelmek değil asıl amaç tohum ekmek

Bende bilirim zordur sisli havada doğru yolu seçmek

Asıl erdem kalmakta değil şeytan varken yokum demek

Dostum gerek ne ki zehir çekersin içine dur yeter



Beyazla başlar her rüya ne hazin kara biter

Bilmiyosan söyleyim çok yaşatmaz burnundaki kara biber

Ve bir gün sende para biter çaresizlik kana iner

Sanma her yere düşende pansumanla yara gider

Olmaz mı sana bir dert Tuncay şu ayin şahit bi bak

İpten aldık boynunu kardeşim bu sayfa bitti kalk

Batak bu zeminin altı gemisi battı okyanus yutar

Elini ver bi göreceksin kolunu çok çabuk tutar

Nasıl desin def şimdi çile çek sürün

Bugün çok iyisin yarın taklitine çekecek hüzün

Senin dert dinle iki gözün söyle niyetin ne gardaşlar

Yaşam denen şu huysuz at gidemez ki bağlarsan