Mewlûda Melayê Batê

Destpêk:

Hemdê bê hed bo xwedayê alemîn
Ew xwedayê daye me dînê mûbîn

Em kirine ummeta xeyr-ul beşer
Tabi’ê wî muqtedayê namuwer

Ew xwedayê malikê mulkê ‘ezîm
Daye me mîrasa Qur’ana kerîm

Dînê me kir kamil û ni’met temam
Yanî da me Ehmed û dar-us selam

Ew xwedayê bê nezîr û zulcelal
Bê mîsal û bê heval û bê zewal

Raziqê bê dest û pa û mar û mûr
‘Alîmê sirra ne gotî der sudûr

Karî sazê bende û sultanê can
Rahîm û rehman letîf û mihrîban

Asîmanê bê sitûn Wî kir bedîd
Suretê bê xal û xet wî aferîd

Hêvîdarin em ji te şahê kerîm
Îhdîna ya Reb sîrat-el musteqîm

Nê ji me sûc û xeta tîn û sitem
Lê ji te îhsan û xufran û kerem

Ya rab îmanê di xwazin em mûdam
Jêrê alaya muhemmed wes-selam

Ger divêtin hûn ji agir bin felat
Bi eşq û şewqek hun bibêjin es-selat

Bûyin:

Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat

Cûmle zeretê cîhan da ev nîda
Kirne gazî pêkve gotin merheba

(Not: Bu bölüm ayakta okunur)
Merheba ey sirrê furqan merheba
Merheba ey derdê derman merheba

Merheba ey canê baqî merheba
Merheba ey işşaqî saqî merheba

Merheba ey alî siltan merheba
Merheba ey kanê îrfan merheba

Merheba ey şemsê taban merheba
Merheba ey canî canan merheba

Merheba ey qurret-ûl aynî xelîl
Merheba ey xasê mehbûbê celîl
Merheba ey rehmeten-lil-alemîn
Merheba ente şefî-ûl mûznîbîn

Merheba ey afîtabê bê zewal
Merheba ey mahê tabê layezal

Merheba ey bûlbûlê baxê wîsal
Merheba ey eşînayê zûl-celal

Merheba ey nurî xurşîdê xweda
Merheba ey tû ji heq nabî cuda

Merheba matlubê alem her tû wî
Merheba ewladê Haşem her tû wî

Merheba ey nura heq ra mazharî
Merheba ey ewliyan ra serwerî

Merheba hatî şivanê ûmmetê
Merheba hat bo me nura dewletê

Merheba ey bedrê alem ya mûnîr
Merheba ey xelkê girtî destegîr

Merheba siltanê cûmle embîya
Merheba ey nurê çeşmê esfîya

Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat

Xelasek:

Bo cemî’ê muslimîn û salîhe
Bo feqîrê Bateyî el-fatihe