Aklımda baba paralanma

Doğanın kanunu bu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala



Devam et korkma her gün zorla

Zaten böyle doğacak rüyalar

Her gün engel olacak hayaller

Yokluk yalnız boş laf bahanen

Her yer mesken her yer cenazen

Tutmaz parmaklıklar bir mahzen

Fark etmez yokuşlar mesafen

Kimler düştü düşler kurarken



Aklımda baba paralanma

Doğanın kanunu bu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala (Kaçma)

Bize öğretilen hep yalan

İstemezler hep önünde duran

Kuruldum hedefe yavaşça

Beşikten mezara kovala (Kaçma)



Kafamın içindekilere mahkum oluyorum

Geceler uzuyor sonraki günüme

Sanırım genetik yaşadıklarımız

Buda bir bakıma babamdan hediye

Ne kaldı geriye bunca yıl bunca medet

Ne şeytan ne de melek

Ne bir ışık ne de güneş

Anca kapan yazıp üret

Karanlık odalara adadım çocukluğumu

Şimdi dönüyor geriye

Avuçlarıma doluyor bu hasat

Heyecanı kalmadı bir gram bile

Sanki zamanımızı boşa yaktık

Ama kimselere soramazdık

Fırtınalara çevirdik rotamızı inan

Sonucu mu? Sona kaldık

Hayal uğramadı inan mahallelerimize

Evimize, okuluma, sıralara

İnadım getirdi bu günüme

Elveda bütün çocukluğuma

Geri kalan hayallerime

Büyüdük on yedide

Gömüldük bu işe inan mezar yerine

Ölümsüz olmak için öleceğiz

Tadı yok ne serseler önüme

Geçti bu dünyadan ümidim kalmadı

Sırada ne var onu göreceğiz

Yaşadık boş şimdi ise

Bardağın dolu tarafına sabrım yok

Yürürüm dik sonumuz b*k



Azraile bile hazırım bro

Aklımda baba paralanma

Doğanın kanunu bu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala (Kaçma)

Bize öğretilen hep yalan

İstemezler hep önünde duran

Kuruldum hedefe yavaşça

Beşikten mezara kovala (Kaçma)