Ben değilim bende, sende kaldım senden habersiz

Desen de "gelme, istemem!!" sende kalış kadermiş

Ensemde patlayan tokatla denktir senden her kelâm

Esen yel aldı sanki benden seni; bu vedâ kaç etti??

Düş kurup kırılsın diye güç vermek senin düsturun

Hüzün bulutlarından akan damlalarla gül kurur

Yüzüm buruk; çocuk misâli ağlamaklıyım

Şu üç kuruşluk tavır için bağışla, serttir üslûbum

Mürekkep kanım, kalem parmaklarım, sayfam duvar

Günah sevapla cenk ederken Araf'ta kalmak kumar

Suçum sâbit görüldü; müebbet yazıldı adıma

Hücrelerden darağacına bi' tahliye var mahkûma

Günahkâr gecelerin yalancı şâhidiydim, usandım

Şu kâlbim öyle çöle döner ki anlattıkça susarsın

Kurudu gözlerim, bi' damla sana aşerdi gözbebeklerim

Teninden elime süzülen her serâbı su sandım..!

Hoşçakal, bebeğim

Avuçlarım kanar

Aktıkça gözlerimden alevler

Hoşçakal, bebeğim

Özledikçe seni yanar bu ten

Sensizlik ateşten...!!!

Suskunum, canım; sükûta direnemez bu kelimeler

Sönük ocakta pişen kahvenin telvesi erimeden

Kâlbimin dört odacığından şiirler süzdüm sana

Bak; her mısra bi' mermi, nefretinden sekip geri gelen

Hediye ettiğin bu hüznü besledim ve büyüttüm

Tuhaf şey; hiç sevmemişsin, yıldız aydan büyükmüş

Yağan yağmurla yarışamaz ki kirpiklerime hapsolan kasırga

Kaybedecek bi' şey yok artık; gül ey yüzüm, gül!!

Her seçim bi' kaybedişse her yokluk bi' vâroluş

Ya ben körüm ya güneş söndü ya da tuval siyâh dolu

Sürreâlist, dışavurumcu bir tavırla resme döktüm

Kusursuz bir karanlık bu sevginin bilânçosu

"Ömür" denen şu kandile ateş buz olmadan üfür

Melek yüzlü cellâdımdın; şimdi hoşla maktülü

Bir iki tişört, bi' şişe parfüm, bi'kaç parça çikolata

Bedelse kâlbim, sana bıraktım; son kez hoşçakal bugün..!