Bozulmuş şehrimin tüm dengesi, yok artık toprak ayrı taş parayla anlatılmaz gerçeği
İçinde bela batmak ayrı dert çıkışta yok bu memlekette en akıllı satıp giden her şeyi
Yetiştik hep bi’ parsel arzusuyla bi’ anda çardak oldu yeni mekanın hem de semtin ortasında
Yenmiyo tadından bi’ de aynasızlar uğramazsa bak ayrı keyif verir o gecede ayaza bağlamazsa

Elimde ceplerim dilimde sitemkar bi’ parça yandı döndü sigaralar yine anlamsız telaşla
Kafamda geçmişimden sahneler dönüp dururken sanki hepsi ayrı masal ve oynayanlar başka
Alnımın silinmezimi anlamadım ama yarışmasam da buldu beni ve başköşem de yerini aldı bela
Gönlümün pasına bakma sen gebeyken aşklara biz yelken açarız bulup ışıkta ummadığın baharlara

Yine vurdu bak yere düştüm kaldırmıyor ki yerden
Ben hayata küstüm ah bu acı geliyor nerden

Yolundan sapanlar var maddelerle şaşanlar bak abilere de kaşarlıkta kendilerini aşarlar
Kafamda sorunlar bide uykulardan çalarlar ve gecede çöktü çoktan odama nerde kaldı sabahlar
Sualler sorgular bu dört yanımı da sardılar gözümde belirir onca şekli bozuk burada sanrılar
Sonunda battı ay hiç ölmeyecekmişçesine yaşar içince yeşerttiğim iflah olmaz sancılar

Bahtımla barışmadı da yıldızım çatık kaşım ve bundan ötürü mücadeleme dahil ettim hırsımı
Beklerken tılsımı tabi yerde buldum sırtımı bize lüks tebessüm yok bi’ çare kendime bile kızgınım
Yüzümde var telaşı yarının başımdan ağrının tabi eksilmemesi normal artık bizde napalım
Dedikçe ördü kader hep insafsızca ağları içimde koptu naramın dilimde düğüm dualarım