Çok geç anladım bunu sevgi denen
Mevzu nefretle bilenmezmiş
Çok sevdiğini söyleyenler aslında
Zor gününde gidenlermiş
Kapşonum hala kapalı tüm derdimi
Sokaklarına anlatacaktım
Yolları sana çıkmayan bu ankaranın
Dört bir yanı harlanacaktı

Nasıl gidebilir ki insan bi gün
Önceden seni çok özledim deyip
İçimde bu aşkı büyüten bendim tek
Canımı yakan sözlerin değil
Sen olmadan yaşayamam
Diyordun ama ölmedin dimi
Biliyosun ben kaybettim fakat ilk
Yenilgimse gözlerin değil

Ben bu yolda bir terziyim ve sen
Dikemediğim tek söküğümsün
Birini ne kadar çok benimsersen inan
O kadar çok bölünürsün
Öbür dünyaya kalmaz seviyosan
Ahı ölmeden görülürmüş
Sonra mutlu olsun diye bedduğaya
Tövbe edip dönülürmüş

Aklımda olmak yerine şuan
Yanımda olsaydın tutunabilirdim
Bitmesin diye intiharla tehdit
Etmeseydin seni unutabilirdim
Bu kadar kolay mı söylesene bi
İnsanın kalbine bıçak atmak
Gideceksen niye geldin başkası senin
İçin bi gülü kurutabilirdi



Sandığın şey özlem değil eğer o
Minik kalbini hiç kanatmıyorsa
Sende yalanmışsın eğer
Gözlerinden bi damla yaş akmıyorsa
Kaybetmek kazanmanın yarısı, ben
Hep yarım kazandım seni
Benim suçum ne tanrı beni
Mutlu yaşatmıyorsa

Biliyosun bitirdin artık bizi
Büyük bi sebep yok kuşkundan
Beni defalarca terk etsen kendime
Kızarım sana suç bulmam
Eğer bu kadar karışmış
Olmasaydın bana nefreti gizlemezdim
Yerinde olsam yerimde olmayı inan
Bi gün bile istemezdim

Sen boğazımdaki dügümdün hala
Gözlerime dolan yağmur gibisin
Ve hayatın yolunda hatta ben
Dışında herkezle mutlu gibisin
Bana çok uzaksın fakat sorun
Mesafeler kadar yakında değildi
Çok fazla sanma 1 kişi sevdim
Kahretsin oda yanımda değildi

Aklıma ne zaman gelsen gün sonuna
Dek kursağımda tıkanırdın
İnan bana başarabilsem seni tam
Şuan aklımdan çıkarırdım
Sen hariç hiç bişey umrumda
Değilken kaybetmek gözümde miydi
Çok sevdiğim ankarayı terk ettim
Uzaklaşmakta çözüm değildi