Verse 1:
Hep aynı yüzler, ayrı haneler, aynı basık tavanlar
Asık suratla oturup eksiğini yazıp tamamla
Ve nefes alırken hazır kadavran, bu akbabalar evreninde
Gelecek için'li cümlelerle dolan asıl palavra

Bin parça bölünüp en kıymetli tablolara dekor kesil
Dök içine kapanıp at, bu parça burukluk dekoltesi.
En son severdim de en son hangi vakit unut deformesin
Bu saçmalığa gem vuramam uza bu sabır daha ne bok yesin?

Kaybet uzaklaş yürek curcuna
Bu marsın olayın nedir isabet etmiyor mu burcuma?
Gerçekci kalıp uzaklaştım bu yalanlardan her Cuma
Kim tercüman gelip bak, var yürekten derle mecmua.

Bu sağ duyum sol tarafın azizliğine döndü küle
Kalemden dökülenler mi anlayacaksan in köküne,
Yoksa git boşuna yüzleşme bak şu dünya denen küre
Benimle zıt dönüyor o yüzden hiç bir anlam katma düne.

Nakarat x2:
Darmadağın kal
Yakar ya canımızı duramam öylece der
Zamana bırakılan umutları topla git
Eksik olmuyor bu kör geceler


Bu öfke karşısında duramaz hiç bir ekseriyet
Bu kadar beklemiş iken çıksa birisi etse niyet
Megaloman tavırla açgözlülük ederler kesse diyet
Acının vücut bulmuş halidir bu yetmez der seviyen

Bir gram etmez topla gözümdeki bu kusurlar asla
Aşıktım, inanmadım en başta dendi bulurlar astar
Ve sonra kalırsın aptalca bakma umursamazlar
İçim bir yangın yeri tamam da bak gururum Alaska

Son nefesi vermek kadar acıydı bitti kelimesi
Tut yakamdan kendime getir beni var anlamsız deliresim
Gel silüetimi gözünden akmış tüm yaşların yerine sil
Bendime rezil bir çamur gibi bak, istersen şu gözlerimin ferine sin

Ve izle gönül harabeleri
Bir yanda saraylar tahtında yalanların haramileri
Aşkın lükse ihtiyacı yok bak buna veda denilir
O yüzden al gururunu koş, er ya da geç nasılsa tüm duygularına sela verilir

Nakarat x2:
Darmadağın kal
Yakar ya canımızı duramam öylece der
Zamana bırakılan umutları topla git
Eksik olmuyor bu kör geceler