Bana sorma, ne kadar sevdim seni bana sorma
İstemezdim her gecem anasonla
Gülüp geçtim gözlerine dek ya sonra ya sonra

Sonumuz yok, bu nasıl düş?
Bu değil aşk, yaşanan acı
Kalbi savaş yerine çevirdik artık yavaşlamalı,
İkimiz için bi’ uçurum kenarı adım at ya da kal

Yine yapsan şakalar, yine gülsek tekrar tekrar
Bıktım efkar, mefkar aç iç sız geç kalk
Bu mudur ki meşk hali
İşgalin sarsarken bile ruhum sende ise kim galip?

Ben kaybettim net seni, gözlerindir eksenim
Çıktım yörüngesinden ne bulduysam yaktım ekseri
Kaldım yorgun argın, bu nasıl bir yangın?
Güneşim ol ama canımı yakma diyordum
Şimdi nereye baksam yoksun, buluyor beni karanlık
Aradık o kadar yol ama işine gelmedi yarıda kaldık

Beni kendinden uzak, tut kendinden uzak
Düşmüşüm yere, düşmüşüm yere
Beni kendinden uzak, tut kendinden uzak
Nasılsa bitmiş gitmiş anılar

Bana sorma, ne kadar sevdim seni bana sorma
İstemezdim her gecem anasonla
Gülüp geçtim gözlerine dek ya sonra ya sonra

Seni, seni atamam, hiç aklımdan atamam
Her gün dibe batarak yaşadık belki
Yazarak, döktüm sana içimde ne varsa satırlarda
Belki hatırlarsın, kapıda bu yalnızlık

Aklımı kaçırmak üzere kafayı vurmuş gibiyim
Birisi uyandırsın! Çünkü zaman hırsız
Adın o koluma tılsım gibi bırakamıyorum hırsım
Öyle bir manzara ama hiç bakamadığımsın

Yakalarlar, beni darda kalıyorken
Seninle gülerek geçtiğim her şey canımı yakıyorken
O yalan olsa da kanıyorken. Hiç değil ki umurumda
Hayaller kurdurmaz bana gözümün içine bakan o tavrın
İşte tam da bu yüzden

Beni kendinden uzak, tut kendinden uzak
Düşmüşüm yere, düşmüşüm yere
Beni kendinden uzak, tut kendinden uzak
Nasılsa bitmiş gitmiş anılar